"świat bez wad", czyli the optimizm by wasawadatta: Budleja Dawida.

wtorek, 21 kwietnia 2015

Budleja Dawida.

Z pośród wszystkich krzewów, największą miłością darzę budleje davida. Właściwie nie wiem skąd to się wzięło, bo pamiętam tę roślinę z dzieciństwa i wówczas kojarzyła mi się nie najlepiej. W latach siedemdziesiątych obsadzano nimi osiedlowe śmietniki i wydawało mi się, że ich woń jest nieprzyjemnie drażniąca. Przyjazne uczucia pojawiły się dopiero, gdy sama rozpoczęłam działać na płaszczyźnie ogrodniczej. Wtedy okazało się, że zapach mi odpowiada a sam krzew jest niesamowicie wdzięcznym materiałem dla początkującej ogrodniczki. Bardzo szybko się rozrasta, na kwiaty nie trzeba czekać, przycinanie jest proste i nawet niekonieczne, na zimę wystarczy roślinę okryć a nawet jeśli pędy przemarzną to od korzeni, na wiosnę zaczną wyrastać nowe. Dodatkowym atutem, asem w rękawie budlei davida jest niewątpliwie aromat, przyciągający pszczoły, motyle, trzmiele. Wokół budlei stale coś się kręci, bzyczy, żyje po prostu. Pamiętam rozmowę, lata temu, w nieistniejącym już sklepie ogrodniczym TTW w Poznaniu, przy grządce z budlejami. Ja wybierałam między white profusion a dark knight'em a państwo, kobieta i mężczyzna, przyglądali mi się z boku. W końcu padło pytanie, czy warto to to kupić? Ja, jak to ja, zaczęłam tłumaczyć z emfazą, że warto i to jeszcze jak warto? To piękna, wdzięczna, niewymagająca roślina, która nie tylko zdobi, ale jest też pożyteczna, miododajna więc bonusem jest możliwość obcowania nie tylko z florą, ale i fauną, bo z pewnością jej zapach ściągnie do ogrodu pszczoły oraz wszystkie motyle z okolicy. Ich miny, pamiętam do dziś, chociaż zdarzenie miało miejsce ponad szesnaście lat temu, spojrzeli na siebie i tak jak wybrali już, po moich pierwszych słowach po jednym krzaku każde, tak bez przesady, po wzmiance o motylach, rzucili je z powrotem na grządkę. No, tak dla mnie motyle to bonus, dla nich wizja niezliczonej ilości gąsienic w gospodarstwie, tak mi się wydaje, że tego się wystraszyli. Hoduję budleje długo i nigdy nie miałam do czynienia z katastrofą gąsienicową, być może motyle na budlejach skupiają się na jedzeniu a sprawy rozrozdczości załatwiają z daleka od mojego ogrodu a może pomagają mi niezliczone ilości ptaków, które dokarmiane zimą, chętnie odwiedzają mnie także latem.
Mam tylko podstawowe podgatunki budlei, poluję na te mniej spotykane, ale z marnym skutkiem, nie ma ich w Polsce, przynajmniej na aukcjach. W tym roku postanowiłam stworzyć dwa "ogniska budlejowe", w dwóch miejscach sadzę bardzo blisko siebie, tuż obok, różne gatunki, gdy wyrosną ich pędy będą się ze sobą mieszać i będzie się wydawać, że krzew kwitnie wielokolorowo. To mi się właśnie w budlejach podoba, stale zaskakują, dają nowe możliwości, awansowały "społecznie" od roślin - parawanów śmietnikowych do prawdziwych ogrodowych rarytasów, stale dają nowe możliwości, powstają nowe gatunki i wszystkie są podniecające. Ach, i jeszcze jedna rzecz, świetnie rosną w pojemnikach. W czasach zaniemyskich (byłam kierownikiem ośrodka wypoczynkowego w Jeziorach Małych k. Zaniemyśla), z powodzeniem rosły mi w skrzynkach balkonowych, bardzo urozmaicając enklawy z ziołami, tak więc brak ogrodu nie jest wymówką. Kupujcie budleje, niech żyje budleja dawida!