"świat bez wad", czyli the optimizm by wasawadatta: 2015-09-20

środa, 23 września 2015

Cebulove.

floriade-bulbs-container www.canadiangardening

Jeśli ktoś chce się cieszyć takim widokiem i wiosenną dekoracją swojego otoczenia musi już teraz o tym pomyśleć. Wybrać gatunek cebulaka i kupić bardzo, bardzo dużo cebulek.
A potem do roboty.
Ja swoje cebule już posadziłam, wczoraj. W tym roku hiacynty, w większości niebieskie, połączyłam z białymi pachnącymi rajsko narcyzami. A do dużej donicy, 40 cm, trafiło 100 cebul białych i czerwonych tulipanów, hiacyntów, anemonów, białych narcyzów i czosnków neapolitańskich.
Teraz poluję na cebule czosnku ogromnego. Nie przepadam natomiast za żonkilami i innymi kurczakowo żółtymi kwiatami.
Wybieram dla ogródków cebulowych donice, bo łatwiej i taniej zagospodarować nimi mniejsze powierzchnie. Mój dziadek Władek sadził co jesień tysiące tulipanów pod ogromną czereśnią. Zaopatrywał w wiosenne kwiaty całą rodzinę a i tak zostawało ich dość, żeby jego ogród był najpiękniej ukwieconym w okolicy. Wymagało to jednak zbyt dużego jak na mnie wysiłku, samo przekopanie twardej ziemi pod drzewem było dla starego człowieka wyczynem, nie wiem jak sobie radził i dlaczego jego zięciowie nie brali w tym czynnego udziału (to znaczy doskonale wiem, jeden zbyt często zaglądał do kieliszka a drugi do kieszeni dziadka, tym pierwszym był mój tatko a drugim wujcio Paweł). Tak czy inaczej i fizycznie, i finansowo, nie stać mnie na zapełnienie roślinami cebulowymi całego ogrodu, więc wybrałam donice, które zawsze można przenieść a gdy kwiaty przekwitną po prostu schować, żeby omdlałe liście nie psuły doznań estetycznych.

3c6001f3f885cf251a6923bbf95de84c pinterest

gardening-graphics www.telegraph

LayeredPot www.bents

www.99roots

www.gravelmaster

www.sundancegardens

BeershebaBloomsByJaneBaldwinRevd www.oldhousegardens

Grape-Hyacinth www.florencefinds

tulip rococo www.sarahraven

www.deborahsilver

www.magic-photographer

www.telegraph

daffodil-flowers www.onehundreddollarsamonth

Kennemerend_Crocus pots

tulips-how-to-plant-in-pots www.flowers-plants-gardening-advice

www.nurseryplants

www.thegreenthumb20.wordpress

www.whichfordpottery

landscaping-ideas-with-spring-flowers-the-beauty-of-tulips-www.avso

tulips-in-containe www.telegraph

www.gardeningwithindoors

www.oregonlife

www.gardeningwichfordpotttery.blogspot

wtorek, 22 września 2015

Bluszczowisko.

Żyłam w kompletnej nieświadomości posiadania prywatnego pszczelego pastwiska. Zresztą nie tylko pszczelego, bo korzysta niego cała okoliczna populacja os, trzmieli, zdarzają się szerszenie i chmara małych, zielono-żółtych, widocznych tylko pod słońce, muszek. A wszystkie te atrakcje dwa metry od wejścia do domu.
Blisko dwadzieścia lat temu, zasadziłam wokół usychającej gruszy dwa gatunki bluszczu. W ciągu tego czasu bluszcz obrósł pień i grubsze konary drzewa. Zawsze cieszyłam się, że tak świetnie rośnie, bo stanowił nieocenione schronienie i stołówkę dla ptaków. Czasami, gdy rozmawiam, przez telefon w ogrodzie, kiedyś powiedziałabym - po drugiej stronie kabla- rozmówca zastanawia się gdzie jestem, czasem ptasie rozmowy są tak głośne, że przestają być miłe i stają się zwykłym hałasem. Szczególnie wróble są tak jazgotliwe, ale sikorki wcale im nie ustępują. Wślizgują się pod liście bluszczu i tam raczą się wszelkiego typu robactwem. Pewnie jest to dla nich ekskluzywna restauracja, bo w jednym miejscu mogą przebierać między chrząszczami, muchami, pajęczakami o różnych gabarytach.
Bluszcz jest też cudowną kryjówką przed ptakami drapieżnymi, które nigdy nie zagłębiają się w jego liście.
W tym roku odkryłam jego kolejną funkcję w ekosystemie. Jeszcze nigdy nie pokrył się kwiatami tak jak tego lata. Pojawiały się pojedyncze kwiaty i wzbudzały mój zachwyt swą idealnie kulistą formą, nawet je fotografowałam, wkładałam do wazonu, więc wiedziałam jak kwitnie bluszcz, ale takiego spektaklu obfitości jeszcze nie widziałam. Drzewo oblepione kulistymi kwiatostanami niepozornych kwiatków całe bzyczało i poruszało się. Szkoda, że pogoda pozwoliła bluszczowi jedynie na dwa dni karmienia, było sielsko i uroczo, i paradoksalnie pomimo permanentnego szmeru i ruchu - spokojnie.