Wróćmy do darów jesieni. Jednym z nich są grzyby. Jest to temat drażliwy. Lekarze wręcz zakazują ich jedzenia, po kolejnych przypadkach zatruć sromotnikiem. Muszę powiedzieć, że czuję rezerwę do grzybów zbieranych przez obcych, a właściwie zbieranych nie przeze mnie. Nie mam wówczas do grzybowej potrawy zaufania. Wyjątek stanowią kurki, bo na kupuję je świeże i na pierwszy rzut oka widać, czy nie są stare i czy to faktycznie pieprznik jadalny. Widać to także po przygotowaniu, na talerzu np w restauracji.
Dzisiaj robię tartę, ale nic wielkiego. Ciasto kupuję gotowe, francuskie, w ruloniku, schłodzone, z Lidla.
Produkty:
rulon ciasta francuskiego, blaszka prostokątna, lub do tarty;
kurki ok. 300 g;
1 poszatkowana cebula;
masło 2 łyżki;
2 jaja;
1/2 szklanki kremówki;
250 g sera żółtego startego obojętnie jakiego, np koziego lub parmezanu;
zioła: natka, bazylia, szczypiorek, posiekane po dużej łyżce;
pieprz, sól;
Rozwijamy ciasto, układamy na nasmarowanej odrobiną masła blaszce, nakłuwamy i wkładamy do piekarnika 200 stopni na pięć minut, aż się podniesie i zarumieni.
W tym czasie, podsmażamy cebulę na maśle i dodajemy do niej w dowolnej chwili kurki (oczyszczone, umyte i osuszone), smażymy 5 minut, solimy i pieprzymy do smaku.
Teraz masa serowo-jajeczna: roztrzepujemy jaja z kremówką,, dodajemy ser i zioła, solimy-pieprzymy do smaku.
Na podpieczone ciasto francuskie rozkładamy równomiernie kurki i zalewamy masa serowo-jajeczną. Wkładamy do piekarnika (góra-dół) 200 stopni na 5 minut, potem zmniejszamy temperaturę do 170 stopni i tarta musi sobie posiedzieć w piecyku jeszcze jakieś 25 minut. Gdy stężeje podajemy na stół w blaszce, w której się piekła, po ok. 5 minutach od wyciągnięcia można ją kroić i przekładać na talerze.
Nie muszę dodawać, że potrawa domaga się winka do popicia. Ale broń Boże nie nakłaniam do spożywania alkoholu w nadmiarze, kieliszek tokaju w zupełności wystarczy. Oczywiście pijcie sobie co chcecie. Nie jestem przedstawicielem handlowym tokaju, po prostu ostatnio wolę wina mniej wytrawne.
